، mohammadtaheri1982@gmail.com
چکیده: (3718 مشاهده)
نگارهی «مستی لاهوتی و ناسوتی»، مربوط به برگی از دیوان حافظ سام میرزا، اثر سلطان محمد نقاش، نگارگر مکتب تبریز صفوی، ازنظر آفرینش فضایی عرفانی، نمادین و نمایشی و نیز جاذبههای تجسمی، یکی از نمونههای غنی از شمایلهای تصویری به شمار میرود. پژوهش حاضر از نوع نظری بوده و به روش توصیفی- تحلیلی تدوینشده و با گردآوری تصاویر و اطلاعات به روش کتابخانهای، نگارهی یادشده را مورد تحلیل شمایل شناسانه قرار داده است. هدف از این پژوهش آن است که با رویکردی تاریخی و معناشناختی از شعر حافظ و نیز سیاق هنری سلطان محمّد، سعی در رمزگشایی از مفاهیم عرفانی و روایی مستتر در این نگاره، متأثّر از متن اصلی داشته باشد. پرسش بنیادین پژوهش عبارت است از: «چه مفاهیم حکمی، عرفانی، تغزّلی و اساطیری در پس روابط میان شمایلها و فضای تجسّمی حاکم بر نگاره حکمفرماست؟» پیشینههای پژوهشی در رابطه با زندگی حافظ و نیز معنا پردازی و سبکشناسی غزلیات او و همچنین تاریخ نگارگری مکتب ترکمانان و تبریز صفوی و شیوهی نقاشی سلطان محمّد نقاش، که در مقالات و کتابهای نویسندگان ایرانی و خارجی نگاشته شده، بهعنوان منابع پژوهشی موردمطالعه قرارگرفته و نتیجهی حاصل آنکه شیوهی اغراقآمیز و طنزآلود سلطان محمّد در ترسیم شمایلها با جهانبینی رندانهی حافظ منطبق بوده و همچنین تقسیمبندی نگاره به سه ساحت مشخّص از پایین به بالا و در نظرگیری شمایلهای متناسب با هر یک، با دیدگاه تفکیکی عرفانی مبنی بر ساحتهای سهگانهی ناسوت، ملکوت و لاهوت تناسب دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مبانی نظری هنر اسلامی دریافت: 1398/10/23 | پذیرش: 1399/11/20 | انتشار: 1399/11/20