نقاشی­ ایرانی از جمله هنرهای تجسمی می­باشد که در آن زبان نوشتار و تصویر با یکدیگر ادغام گشته است تا ایدئولوژی و خواسته­های شاهان صفوی را به عنوان رسانه­ای تبلیغی، نمادین و رمزگذاری شده معرفی و انتقال دهد. عملکردهای سنتی باغ ایرانی و بازنمایی ایدئولوژی صفویان به صورت هدفمند در نقاشی­ها بازنمایی شده است. این هنر به بسترهای اجتماعی، سیاسی، حضور فاعلان انسانی و نقش هنرمندان در تولید متن می­پردازد تا سبب تأثیرگذاری و تأثیرپذیری بیشتری بر مخاطب گردد، از سوی دیگر به طور غیر مستقیم بازگو­کننده نقدها و تبعیض­های اجتماعی است. ­مسئله پژوهش حاضر، شناسایی عناصر قدرت در بیان ایدئولوژی و گفتمان رسانه­ای در آثار تصویری صفویان با استفاده از رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف است. این پژوهش به دنبال بازنمایی مضامین اصلی و حاشیه­ای در نگاره­های باغی می­باشد. تا به پرسش­های مطرح شده پاسخ دهد: مؤلفه­های اجتماعی و فرهنگی در نگاره­های­باغی به چه گفتمان­هایی می­پردازند؟ و چگونه مفاهیم مرتبط با ایدئولوژی در نگاره­های­باغی به عنوان رسانه­ای­ قدرتمند بازنمایی شده­اند؟ این پژوهش با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف، به شیوه توصیفی-تحلیلی و محتوای کیفی انجام شده است. نتایج نشان می­دهد: ایدئولوژی شاهان صفوی در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین به نمادها و نشانه­هایی از عناصر طبیعی و کهن باستانی پرداخته است. این امر با استفاده از هژمونی فرهنگی، سلطه، قدرت مطلق شاهی صورت یافته و در نهایت با زبان تصویر در اختیار مخاطبان قرار گرفته ­است. در رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف نگاره­های باغی به عنوان رسانه­ی جمعی و اثر بخش عمل نموده­اند، این آثار تصویری به گفتمان­های متعدد و مفاهیم دینی، ملی، سیاسی، اسطوره­ای و خبری دوره صفوی به صورت انتقادی پرداخته­اند. گفتمان­های شکل­گرفته در تصاویر نگاره­های باغی به گفتمان قدرت، گفتمان شبکه­ای، گفتمان کمال­گرایی، گفتمان سنت­گرایی، گفتمان رسانه­ا­ی، گفتمان نظامی- اسطوره­ای، گفتمان ملی­- نمادین می­پردازند.