دادخواه پژمان، غدیری سمانه. مطالعه بصری پیکره های انسانی در چهار نگاره ی منتخب از هفت اورنگ جامی بر اساس اصول گشتالت. هنرهای صناعی اسلامی. 1402; 7 (2) :157-167
URL: http://jih-tabriziau.ir/article-1-261-fa.html
1- موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری، مشهد، ایران
2- دانشکده هنر، واحد تهران مرکزی،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (508 مشاهده)
عناصر بصری و نحوهی بکارگیری آنها توسط هنرمندان، در ادراک بصری آثار هنری تاثیر بسزایی دارد. هنرمندان با بهرهگیری از عناصر بصری، اطلاعات بسیاری را از آثار خود، در اختیار مخاطب قرار میدهند که کشف این اطلاعات نیازمند دانش راهبردی است. مکتب روانشناسانهی گشتالت که نشات گرفته از علوم شناختی است و با ادراک بصری در ارتباط است، امکان تعامل را برای مخاطب و هنرمند ایجاد میکند. هفت اورنگ جامی شامل نگارههایی است که به دلیل استفادهی بسیار از عناصر بصری امکان مطالعه بر اساس اصول روانشناسی گشتالت فراهم میسازد و اینگونه به درک بهتر و سریعتر مضامین موجود در این مجموعهی هنری توسط مخاطب کمک خواهد کرد. در این راستا آشنایی با اصول گشتالت، نقش و کاربرد آن در ادراک بهتر آثار هنری توسط مخاطب واجد اهمیت زیادی است. پژوهش حاضر به لحاظ چیستی کیفی است و جهت نیل به هدف و پاسخ پرسش مطرح شده، از روش تحقیق توصیفی تحلیلی استفاده شده و اطلاعات ضروری و مورد نیاز به شیوه کتابخانه¬ای گردآوری شده است. پرسش اصلی پژوهش این است که قرار گیری پیکرههای انسانی در این نگارهها بر اساس نظریه گشتالت دارای چه ویژگیهای بصری است؟ بنابراین نقطه عزیمت و هدف پژوهش حاضر، شناخت ویژگیهای بصری در نگارههای منتخب هفت اورنگ جامی و آشنایی با اصول گشتالت، نقش و کاربرد آن در ادراک بهتر آثار هنری توسط مخاطب است. در این راستا 4 نگاره از میان 28 نگارهی هفت اورنگ جامی، به کمک چهار اصل از اصول گشتالت بررسی شد. در نتیجه می¬توان گفت نحوهی قرارگیری پیکرهها، بر اساس 4 قانون گشتالت که شامل مشابهت، مجاورت، تداوم، و یکپارچگی یا تکمیل، قابل مطالعه است و بهرهگیری از این قوانین، ادراک بصری بهتری را به دنبال دارد که در نتیجه شناخت و درک اثر هنری برای مخاطب آسان¬تر خواهد بود و همچنین ظاهری علمی را به عناصر بصری می دهد که امکان دارد در مواجه ابتدایی، اهمیت حضورشان از دید مخاطب پنهان بماند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مبانی نظری هنر اسلامی دریافت: 1402/2/9 | پذیرش: 1403/1/19 | انتشار: 1403/5/9