فلزکاری به عنوان یکی از شاخص ترین هنرها در دوره پیش از اسلام شمرده می شد، با نفوذ اسلام در ایران و بنا به دستورات مؤکد دین جدید، هنر فلزکاری شرایط متفاوتی را نسبت به سایر هنرها طی کرد. با توجه به شعائر و اصول دین اسلام نسبت به ساده زیستی و پرهیز از تجمل گرایی، تغییرات بنیادی در خلق آثار فلزی رخ داد، اما به این حال هنرمندان ایرانی مسلمان نسبت به سنت های گذشته خود در ساخت اشیا فلزی وفادار ماندند. یکی از این مجموعه ها ظروف سیمین موجود در موزه ملی ایران است، گنجینۀ بی نظیر از هنر فلزکاری دیلمیان که گفته شده متعلق به امیری دیلمی مربوط به قرن چهارم هجری است و شامل 11قطعه ظروف کاربردی برای استفاده روزانه بوده است. این پژوهش با هدف شناسایی فنآوری ساخت و تزیین این مجموعه آثار مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس پژوهش حاضر قصد دارد به بررسی تکنیک ساخت و تزیین این مجموعه اشیا بپردازد. سوال  اصلی این پژوهش عبارتند از: ساخت و تزیین مجموعه ظروف سیمینه بر مبنای چه شیوه هایی (تکنیک های ساخت و تزیین) شکل گرفته است؟ برای رسیدن به پاسخ این پرسش ها از روش تاریخی، توصیفیِ تحلیلی بهره گرفته ‌شده  است. روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی از طریق مراجعه به موزه ملی ایران و عکس برداری از آثار است. روش تجزیه و تحلیل با توجه به موضوع تحقیق کیفی است. نتایج تحقیق نشان می  دهد این آثار شامل مجموعه ای از ظروف کاربردی سیمین است که با روش چکش کاری سرد ساخته شده و تکنیک های تزیین آن شامل کنده کاری و سیم سوخته با نقوش نوشتاری به زبان عربی و خط کوفی است.