معراج به‌عنوان یکی از مهم­ترین­ روایات مذهبی، در تاریخ هنر اسلامی بر اساس رویکردهای تاریخی و فرهنگی متفاوت، تصویرسازی شده است. ازجمله موضوعاتی که در تصویرگری نسخه­ های ادبی و مذهبی در هنر عثمانی بدان توجه شده است، زندگی پیامبر و حادثه‌ی معراج ایشان است. نسخه­ ی اسکندرنامه­ ی آماسیا مربوط به سال 798ه.ق ازجمله نسخه­ های اولیه­ ای­ است که دارای صحنه­ ی معراج است. از نسخه­ های دیگری که بعد از اسکندر‌نامه‌ی آماسیا، در فاصله­ ی قرن­ های 11-9 ه.ق تصویرسازی شده و دارای صحنه­ ی معراج پیامبر می­ باشند، می­توان به نسخه ­های اسکندرنامه­ ی احمدی به تاریخ 843-854 ه.ق، زبده‌التواریخ به سال991ه.ق و سیرالنبی به تاریخ 1003ه.ق اشاره کرد. این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ­ای، در راستای بررسی سیر تحول تصویرسازی پیامبر و معراج نگاری در هنر عثمانی، به معرفی معراج‌نگاری این سه نسخه متأخر پرداخته و سیر تحول نگاره ­­های معراج و نشانه­ های بصری آن، در این نسخه ­ها را موردبررسی و تحلیل قرار می‌دهد. بررسی نتایج حاصله نشان می‌دهد که نگارگری عثمانی واجد عناصر مشترک تصویری در تمام معراجیه ­ها است. بااین‌حال در برخی نگاره ­ها، عناصر بصری و نشانه­ های خاصی نیز تصویر شده­ که این عناصر گاه از احادیث و قرآن نشات گرفته­ و گاه برخاسته از سنت تصویرسازی دینی در کشورهای اسلامی همسایه، ازجمله ایران، است.